(okazywać gniew)

См. также в других словарях:

• ząb — m IV, D. zęba, Ms. zębie; lm M. zęby 1. «każdy z drobnych tworów w kształcie płytki lub stożka zbudowanych z zębiny, pokrytej szkliwem, osadzonych w zębodole obu szczęk u człowieka i zwierząt kręgowych; służy do chwytania i rozdrabniania… …   Słownik języka polskiego

• zgrzytać — pot. Zgrzytać zębami «bardzo się złościć na kogoś lub na coś, okazywać gniew, wściekłość»: Kibice pamiętający czasy Jordana i Pippena zgrzytają zębami, patrząc jak ich drużyna bierze baty. CKM 5/2001 …   Słownik frazeologiczny

• indyczyć się — ndk VIb, indyczyć sięczę się, indyczyć sięczysz się, indyczyć siędycz się, indyczyć sięczył się żart. pouf. «okazywać gniew z błahych powodów, zaperzać się; puszyć się, nadymać się» Przestań się indyczyć! …   Słownik języka polskiego

• gniewać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} okazywać gniew, złość, irytację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewać się na kogoś. Gniewać się za coś. Ojciec gniewał się o głośne puszczanie muzyki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… …   Słownik języka polskiego

• gniewliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, gniewliwywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łatwo, szybko wpadający w gniew; lubiący okazywać złość, irytację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewliwy człowiek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dąsać się — ndk I, dąsać sięam się, dąsać sięasz się, dąsać sięają się, dąsać sięaj się, dąsać sięał się «okazywać swym zachowaniem niezadowolenie, gniew; grymasić, kaprysić, stroić fochy» Dąsać się jak dziecko. Dąsać się na kogoś o błahostkę, z lada powodu …   Słownik języka polskiego

• tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… …   Słownik języka polskiego

• rzucać się – rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać w sposób gwałtowny w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić się w przepaść. Rzucali się jeden za drugim do wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tłumić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tłumićmię, tłumićmi, tłumićmiony {{/stl 8}}– stłumić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyciskając, używając różnych środków, gasić, opanowywać ogień …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uzewnętrzniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uzewnętrzniaćam, uzewnętrzniaća, uzewnętrzniaćają, uzewnętrzniaćany {{/stl 8}}– uzewnętrznić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uzewnętrzniaćnię, uzewnętrzniaćni, uzewnętrzniaćnij, uzewnętrzniaćniony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień